A profesora arxentina afincada en Cataluña Victoria Szpunberg, Premio Nacional de Literatura Dramática

 

Desde unha base filosófica, «L'imperatiu categòric» retrata a crueldade dun sistema «capaz de expulsar a calquera dos seus membros, incluso cando se someten ás súas normas», subliña o fallo. 

Victoria Szpunberg (Buenos Aires, 1973)

C. P. S. 

A arxentina afincada en Cataluña Victoria Szpunberg (Buenos Aires, 1973) foi galardoada co Premio Nacional de Literatura Dramática 2025 pola súa obra L'imperatiu categòric (Arola), a proposta do xurado reunido o pasado venres. O premio, concedido polo Ministerio de Cultura, está dotado con 30.000 euros. 

O fallo sinalou a obra L'imperatiu categòric por «a profunda e potente carga dramática e o dominio dunha técnica enxeñosa coa que a autora atopa o ton e a temperatura ideal dunha peza irónica e incisiva. Desde unha base filosófica, Victoria Szpunberg retrata a crueldade dun sistema capaz de expulsar a calquera dos seus membros, incluso cando se someten ás súas normas». 

O premio recoñeceu na súa pasada edición a María Velasco, que se unía así a unha ampla lista de galardoados, entre quen se acha a galega Paula Carballeira —correspondente ao ano 2023, pola súa obra As alumnas— e outros como Pablo Remón, Guillem Clua, Alberto Conejero, Yolanda García Serrano, Alfredo Sanzol, Juan Mayorga e Angélica Liddell. 

A autora catalá, filla do poeta arxentino Alejandro Szpunberg, exiliado a España en 1976 a raíz da ditadura militar, procede dunha familia xudía que emigrou a América fuxindo dos pogromos en Europa central, unha experiencia vital que marcou a súa traxectoria literaria. Afincada nO Masnou (Barcelona), Victoria Szpunberg é dramaturga e profesora de dramaturxia no Institut do Teatro e na Escola Superior de Coreografía de Barcelona. A súa primeira obra Entre aquí e alá (O que dura un paseo) foi en 1998 accésit do Premio María Teresa León, seleccionada polo Royal Court de Londres (residencia internacional do 2000) e estreada na RESAD de Madrid en 2000 e no Here Festival de Nova York no 2002. 

As súas obras estreáronse en festivais e teatros nacionais e internacionais. A parte da súa carreira como autora, colaborou con diferentes coreógrafos, asinou dramaturxias e adaptacións teatrais, traballou como directora e escribiu pezas para radio e instalacións sonoras. Tamén participou en proxectos de teatro e educación. 

No 2013 recibiu o premio Max na autoría teatral catalá. Entre as súas obras están Esthetic Paradise (Sala Beckett, Festival Grec 2004), O meu avi non vai anar a Cuba (Festival Grec de Barcelona 2008), Boys don't cry (Teatre Lliure, Festival Grec 2012) e Balena blava, monodrama para actriz e orquestra (TNC 2018). No 2022 estreou O pes d'un cos (TNC e Centro Dramático Nacional) e escribiu o libreto para a ópera A gata perduda (Gran Teatre do Liceu) e no 2023 estreou Mal de coraçon (TNC)

 

[Imaxe: Teatre Barcelona | Colpisa - fonte: www.lavozdegalicia.es]