Eduardo Mendoza: «Como ateo e afeccionado ao fútbol, o concepto do yin e o yang paréceme un disparate»

O escritor barcelonés prosegue, coa súa nova novela «O negociado do yin e o yang», a serie iniciada con «O rei recibe» cun Rufo Batalla en «misión incerta» por Oriente

A nova novela de Eduardo Mendoza «O negociado do yin e o yang», chegará o 29 de outubro ás librerías.

Por H.J.P.

«Como ateo e afeccionado ao fútbol, o concepto do yin e o yang paréceme un disparate. Pero non ignoro que á súa sombra se desenvolveron grandes civilizacións». Con esta humorística advertencia pasa o escritor Eduardo Mendoza (Barcelona, 1943) a tratar de facer entender o por que do título da segunda entrega das aventuras do plumilla de xornal Rufo Batalla: O negociado do yin e o yang, novela que o Seix Barral porá nas librerías o próximo 29 de outubro e que dá continuidade ao rei recibe (2018), da que vendeu máis de cen mil exemplares.

Mendoza explica que na corte imperial do antigo Xapón chegou a existir un departamento consagrado ao yin e ao yang, «un método de distribución das forzas que rexen o universo» que proviña, como case todo, da cultura chinesa. Atribuíanlle tanta importancia, engade, que se lle dedicou «todo un sector administrativo, cuxas funcións eran nulas, pero cuxa mera existencia honraba un concepto que encerraba en si a orde do cosmos».

O negociado do seu libro alude a esta aspiración gobernamental e a «a forma de xestionar as misteriosas forzas que nos levan dun lado para outro». O autor recorda que en atención a este principio, «todo depende do equilibrio entre o yin, que representa o principio feminino, a terra, a escuridade, a pasividade e a absorción, e o yang, o principio masculino, o ceo, a luz, a actividade e a penetración. En virtude deste equilibrio, o envellecemento débese á perda de terreo do yin con respecto ao yang. E como isto, todo».

Claro que a súa visión respectuosa pero irónica desta filosofía impregna a súa nova novela, na que Batalla parece desprenderse un tanto da carga xeracional que pesaba sobre el na primeira entrega, a pesar de que Mendoza -aínda que recoñecese unha veta autobiográfica subterránea- negou que o personaxe sexa o seu fiel alter ego.

O libro sitúa a acción en 1975, antes da morte do ditador Franco. Rufo sopesa deixar Nova York e regresar a Barcelona, cando o seu inquedo amigo o príncipe Tukuulo faille unha proposta relacionada cun absurdo plan para reconquistar o trono de Livonia, un país hoxe inexistente. Movido polo seu afecto ao monarca e pola súa infatigable curiosidade, acepta unha «misión incerta» en Oriente. Será só o inicio das súas novas e disparatadas aventuras.

[Imaxe: MARCOS MÍGUEZ - fonte: www.lavozdegalicia.es]