Un libro reúne a biografía de ata 24 profesionais con estudo fotográfico propio na cidade de Santiago na época e demóstranse nexos comúns entre eles.
O Consorcio de Santiago e Alvarellos Editora publicaron o libro 'As orixes dá fotografía en Galicia. Estudos composteláns do XIX', unha obra de Carlos Castelao que repasa os inicios desta disciplina na Comunidade a través do traballo de 24 fotógrafos con estudo propio en Santiago no século XIX.
En concreto, trátase do traballo máis completo coñecido ata agora sobre a fotografía dunha cidade galega nun período concreto. O volume conta con 350 imaxes, moitas delas inéditas, como é o caso dunha vista do claustro da Catedral realizada por Andrés Cisneros en 1858.
Na publicación recóllese a biografía de ata 24 profesionais con estudo fotográfico propio na cidade na época e demóstranse nexos comúns entre eles, como a interrelación no seu traballo, unha preponderante ideoloxía común progresista ou un habitual achegamento á masonería.
Ademais, inclúe a historia completa do primeiro fotógrafo galego con estudo comercial propio, situado na rúa Nova. Trátase de Andrés Cisneros, cuxa actividade en Compostela céntrase entre os anos 1856 e 1858 e que realizou neste último ano unha serie de fotografías escénicas de Santiago con motivo da Exposición Rexional.
Do mesmo xeito, o libro relata tamén a historia de mulleres pioneiras neste ámbito, como a zaragozana María Cardarelly, que traballou en Compostela entre 1864 e 1866, con estudo na rúa do Hórreo. A pesar de que só se coñecen catro exemplos da súa produción, dous deles teñen grande transcendencia, posto que retratou a Rosalía de Castro en 1865.
A segunda muller que abriu un gabinete fotográfico na cidade foi a tamén zaragozana Juana Cabello, con actividade en Compostela no ano 1884 e estudo na Rúa do Franco. Foi, ademais, nai do neno fotógrafo Luís Hermida, que retrataba de forma profesional polo menos desde os oito anos. O investigador Carlos Castelao suxire que a última fotografía de Rosalía de Castro, datada en setembro de 1884, na que aparece acompañada de Murguía e de cinco dos seus fillos, podería ser de autoría deste neno ou da súa nai.
En concreto, trátase do traballo máis completo coñecido ata agora sobre a fotografía dunha cidade galega nun período concreto. O volume conta con 350 imaxes, moitas delas inéditas, como é o caso dunha vista do claustro da Catedral realizada por Andrés Cisneros en 1858.
Na publicación recóllese a biografía de ata 24 profesionais con estudo fotográfico propio na cidade na época e demóstranse nexos comúns entre eles, como a interrelación no seu traballo, unha preponderante ideoloxía común progresista ou un habitual achegamento á masonería.
Ademais, inclúe a historia completa do primeiro fotógrafo galego con estudo comercial propio, situado na rúa Nova. Trátase de Andrés Cisneros, cuxa actividade en Compostela céntrase entre os anos 1856 e 1858 e que realizou neste último ano unha serie de fotografías escénicas de Santiago con motivo da Exposición Rexional.
Do mesmo xeito, o libro relata tamén a historia de mulleres pioneiras neste ámbito, como a zaragozana María Cardarelly, que traballou en Compostela entre 1864 e 1866, con estudo na rúa do Hórreo. A pesar de que só se coñecen catro exemplos da súa produción, dous deles teñen grande transcendencia, posto que retratou a Rosalía de Castro en 1865.
A segunda muller que abriu un gabinete fotográfico na cidade foi a tamén zaragozana Juana Cabello, con actividade en Compostela no ano 1884 e estudo na Rúa do Franco. Foi, ademais, nai do neno fotógrafo Luís Hermida, que retrataba de forma profesional polo menos desde os oito anos. O investigador Carlos Castelao suxire que a última fotografía de Rosalía de Castro, datada en setembro de 1884, na que aparece acompañada de Murguía e de cinco dos seus fillos, podería ser de autoría deste neno ou da súa nai.
Sem comentários:
Enviar um comentário