Unha das fotografías incluídas na tese - Andrea González
|
Andrea González, autora da tese - Universidade de Vigo
|
“O estudo permite recuperar unha parte da historia da Galicia rural que hoxe en día parece cada vez máis esquecida”, explica a autora, que destaca que o obxectivo do seu traballo era "que non se perda un tesouro tan valioso para a nosa cultura, posto que as expresións figuradas son cada vez menos usadas e coñecidas, sobre todo nas xeracións máis novas, polo que moitas delas desaparecen coa morte das persoas anciás”. De feito, Andrea González inicia a súa tese cunha dedicatoria moi especial: “ao rural galego”, que acompaña dunha fotografía da súa propia familia, décadas atrás, posando cos cans existentes na casa. Na súa investigación, González que os animais domésticos -can e gato- son os que con máis frecuencia aparecen na fraseoloxía e expresións populares, seguidos do burro. Xa a moita distancia, aparecen boi/vaca, becerro/cuxo/xato/xovenco, touro e lobo/loba. En canto ao significado das expresións ou á característica animal que se quere destacar na frase feita, o can relaciónase con agresividade (29 exemplos), precariedade/mala vida (16), gula (15) ou preguiza (14). O gato, pola súa banda, faino con gula (15), agresividade/fereza/voracidade (11) ou falsidade (7). E o burro con estulticia (15) e teimosía/insistencia (7). Chama atención, igualmente, que os galegos e galegas empregan os referentes animais para vehicular valores maioritariamente negativos (43,44%), e, en menor medida, neutros (32,77%) ou positivos (23,77%).
Na propia tese pódese facer unha procura expresión por expresión, agrupadas por tipoloxías, polo animal que nelas aparece ou polo seu significado. Así podemos ver que o valor de agresividade/ira/fereza está representado sobre todo polo lobo/loba; a gula polos cans, cadelas, gatos e gatas; a intelixencia polos cans/cadelas, o mesmo que a preguiza ou a boa vida; a falsidade polo gato/gata e lobo/loba: a maldade polas víboras; a astucia polos raposos/raposas; a mansedume polos cordeiros e ovellas; a estulticia polos burros e burras; e a rudeza polos porcos e porcas.
Das 1317 expresións analizadas, 264 son expresións monoverbais (cabalón: persoa de modais pouco refinados), 257 locucións non comparativas ("coller o porco polo rabo": cometer unha equivocación), 575 locucións comparativas ("humilde coma unha ovella"), 180 refráns ("o can vello, se ladra, dá consello"), 27 fórmulas ("a burra déitase!": cando alguén se rende) e 14 dialoxismos ("díxolle o corvo á pega: bótate alá, que es negra").
A autora destaca, igualmente, que "as expresións figuradas analizadas presentan imaxes procedentes de escenarios rurais, en grande medida do pasado, polo que o comportamento do animal que funciona como referente das ditas expresións será distinto, ou simplemente interpretado de xeito diferente ao actual, moi en especial, aínda que non só, nun ámbito urbano".
Na propia tese pódese facer unha procura expresión por expresión, agrupadas por tipoloxías, polo animal que nelas aparece ou polo seu significado. Así podemos ver que o valor de agresividade/ira/fereza está representado sobre todo polo lobo/loba; a gula polos cans, cadelas, gatos e gatas; a intelixencia polos cans/cadelas, o mesmo que a preguiza ou a boa vida; a falsidade polo gato/gata e lobo/loba: a maldade polas víboras; a astucia polos raposos/raposas; a mansedume polos cordeiros e ovellas; a estulticia polos burros e burras; e a rudeza polos porcos e porcas.
Das 1317 expresións analizadas, 264 son expresións monoverbais (cabalón: persoa de modais pouco refinados), 257 locucións non comparativas ("coller o porco polo rabo": cometer unha equivocación), 575 locucións comparativas ("humilde coma unha ovella"), 180 refráns ("o can vello, se ladra, dá consello"), 27 fórmulas ("a burra déitase!": cando alguén se rende) e 14 dialoxismos ("díxolle o corvo á pega: bótate alá, que es negra").
A autora destaca, igualmente, que "as expresións figuradas analizadas presentan imaxes procedentes de escenarios rurais, en grande medida do pasado, polo que o comportamento do animal que funciona como referente das ditas expresións será distinto, ou simplemente interpretado de xeito diferente ao actual, moi en especial, aínda que non só, nun ámbito urbano".
[Fonte: www.praza.gal]
Sem comentários:
Enviar um comentário