Alemaña elixiu entre o malo e o peor

 

Escrito por Ernesto S. Pombo

O gañador das eleccións en Alemaña, o conservador Friedrich Merz (CDU), non é un líder que levante paixóns entre os teutóns. Veno sen a determinación e capacidade suficientes para sacar ao país da grave crise na que se atopa. Pero as opcións que os votantes se atoparon onte para decidir o seu futuro non eran as que desexasen. Ademais dos democristiáns, podían elixir entre o facherío da AfD, cunha lideresa casada con outra muller e abominando de homosexuais e gais; ou os socialdemócratas do SPD. Responsables das desfeitas cometidas nos últimos tempos.

Tiveron que optar, pois, entre o malo e o peor. O malo, o incoloro, inodoro e insípido Merz. Ao que lle outorgaron o 29% dos votos, segundo os primeiros recontos. E o peor, os ultras da AfD ou un fracasado socialdemócrata como Olaf Scholz, que perdeu case dez puntos respecto ás anteriores. E quedaron co malo. Porque sería imperdoable que repetisen a experiencia SPD, despois do sabido. Ou que convertesen en gañadora á forza ultras cuxa presidenta dixo, sen ruborizarse, que «Hitler era comunista».

Segundo parece, poucos alemáns, incluso moitos dos que o votaron, están convencidos que Merz rescataraos do pantanal no que están. Unha grave crise económica, a peor desde 1945. O PIB en caída libre. A considerada historicamente locomotora de Europa está á cola das grandes economías. Sufriu no 2024 un retroceso do 0,2%, mentres a española creceu un 3,2%. E todo isto, nunha contorna internacional convulsa e comprometida, do que practicamente non se falou en campaña.

Porque o que centrou a campaña, o debate político e o asunto que flota sobre as cabezas dos xermanos é o da inmigración. Cunha preocupación crecente tras a sucesión de atentados protagonizados por refuxiados islámicos. E aínda que neste punto todos os partidos móstranse de acordo en que hai que reformar o dereito de asilo e actuar con máis dureza, os ultras da AfD sacaron tallada do descontento e preocupación. O 19,5% dos votos de onte así o demostra. Case dez puntos máis. En setembro de 2021 as urnas déronlles o 10,3%.

Á espera das alianzas para obter unha maioría gobernante, incluso coa repetición da mala experiencia do chamado semáforo, hai que abrazarse con satisfacción aos resultados que onte obtivo o facherío. Certo que o seu crecemento parece imparable e que poden darnos un desgusto na próxima consulta. Pero tempo hai para que os alemáns non se volvan a ver na disxuntiva de ter que elixir entre o malo e o peor. Porque optar polo malo, como neste caso, non é apostar por solucionar os problemas dun Estado que está noqueado. É dar un paso máis cara á nada, nun país que está convencido de que o Estado non funciona. E é a mellor semente para a vitoria ultras.

 

[Imaxe: HANNIBAL HANSCHKE/ EFE - fonte: www.lavozdegalicia.es]