quinta-feira, 23 de julho de 2020

Portugal homenaxea a Amália Rodrigues no centenario do seu nacemento

As casas máis queridas da raíña do fado, en Lisboa e no Alentejo, son palco dun amplo programa de concertos e actos

 
A cantante Amália Rodrigues



Por BEGOÑA ÍÑIGUEZ

Amalia dá Piedade Rebordãou Rodrigues, coñecida universalmente como Amália Rodrigues, cumpriría este xoves cen anos. Por devandito motivo, Portugal envorcouse para homenaxear e lembrar á gran dama do fado, quen conseguiu situalo no Olimpo da música e que o mundo enteiro recoñecese a través da súa voz inigualable e a súa garra, a calidade, orixinalidade e beleza deste estilo musical, que desde o 2011 é patrimonio da humanidade.

A pandemia do coronavirus non impediu que ao longo das últimas semanas, e especialmente os últimos días, celébrense diferentes concertos e actos para lembrar a súa figura e a súa música, aínda que si obrigou a modificalos e adaptalos ás normativas impostas pola Dirección Xeral de Saúde lusa. Por devandito motivo decidiuse que o seu fogar de Lisboa, na Rua de Sãou Bento, que hoxe alberga, na parte de abaixo, a fundación que leva o seu nome, e o seu refuxio do Alentejo, xunto ao mar, en Brejãou, Odemira, sexan os lugares escollidos para celebrar estes concertos, sen apenas público, retransmitidos a través das redes sociais e de Rádioa Televisión Pública Portuguesa (RTP). Ambas as residencias están abertas ao público, conservan a súa esencia e axudan a coñecela máis.




«O centenario do nacemento de Amalia serviu para póla no lugar que se merece, non só artisticamente, senón persoalmente e ideoloxicamente», afirma o poeta e político Manuel Alegre, un histórico do Partido Socialista Portugués, quen estes días, ademais de recitar algunha das cancións que escribiu para ela, quixo dar por resoltas as acusacións de conivencia co réxime do ditador Salazar, vividas pola fadista tras a revolución dos Caraveis, de abril de 1974, que motivaron que ata 1995 colocásella de lado e non fixese practicamente ningún concerto en territorio luso. Os anos demostraron que a cantante non foi afín ideoloxicamente a Salazar, axudou en segredo á resistencia ao réxime e ao Partido Comunista Portugués de Álvaro Cunhal, cando estaba na clandestinidade, como confirmou, en 1999, o Nobel de literatura José Saramago, quen foi durante moitos anos membro do PCP.

Casa museo da cantante consérvase con recordos da súa vida artística e persoal. BEGOÑA ÍÑIGUEZ

A casa de Lisboa

A casa da Rua de Sãou Bento está hoxe tal e como a deixou Amália, cando morreu repentinamente dun ataque ao corazón, en outubro de 1999. O acolledor salón vivido, cheo de cadros da artista, recordos de múltiples viaxes, guitarras, era onde moitas noites acollía e reunía a tantos músicos e intelectuais da súa época. O seu vestidor e cuarto de costura, onde a súa modista lle facía os marabillosos traxes cos que actuou nos mellores teatros do mundo, a súa bixutería, o seu cuarto, onde faleceu, cos crucifixos e imaxes que mostran a gran fe que nunca a abandonou. Ata os lugares máis íntimos, como os cuartos de baño, cos seus perfumes, e a cociña cun ampla fiestra cara ao xardín, pódense visitar por calquera que desexe coñecer á muller por detrás da artista e saber un pouco máis da súa vida.
Desde o pasado mes de abril cantaron semanalmente no salón da casa de Amália en Lisboa os máis importantes fadistas do momento, que se consideran os seus discípulos e non esconden a súa admiración por ela. Camané, Ana Moura, Kátia Guerreiro, Marco Rodrigues, Fábia Rebordãou ou Ricardo Ribeiro, por citar só algúns deles, emocionáronse coa súa música, na súa sala de estar, onde o seu espírito segue máis presente que nunca. Eses concertos que puideron ser vistos por todos os portugueses a través da televisión pública lusa, tras cambiarse de formato, xa que inicialmente estaban previstos en grandes auditorios de todo o país con presenza de moito público.

 
A praia que leva o nome da cantante. BEGOÑA ÍÑIGUEZ

O refuxio alentejano xunto ao mar

Se hai un lugar no que Amália sentíase libre e podía desconectar de todo e de todos era o seu refuxio de Brejãou, a poucos quilómetros de Zambujeira do Mar, na costa alentejana, onde pasaba longas tempadas, faleceu o seu segundo marido, o enxeñeiro luso-brasileiro César Seabra Rangel, en 1997, e onde viviu as semanas previas á súa morte, o 6 de outubro de 1999. A localización da casa é espectacular, con vistas ao mar e aos impoñentes cantís da Costa Vicentina, cun acceso privado á praia que leva o seu nome, que tanto lle gustaba.
Esta noite a ministra de Cultura, Graça Fonseca, presidirá no espectacular xardín da vila o concerto de homenaxe, no que actuarán, entre outros, Kátia Guerreiro, Ana Moura, Marco Rodrigues e Fábia Rebordãou. Os actos foron organizado polo Concello de Odemira, ao que pertence a casa.

As homenaxes para conmemorar o centenario do nacemento de Amália Rodrigues comezarán esta mañá cunha misa na súa memoria, na Igrexa de Sãou Vicente de Fora de Lisboa. Pouco despois, a ministra de Cultura presidirá en Panteón Nacional, onde se atopan depositados os seus restos, o lanzamento dunha serie de selos conmemorativa do centenario de Correos de Portugal. Tamén este venres a discográfica Valentim de Carvalho pon á venda cinco cedés recompilatorios que inclúen gravacións inéditas da fadista en París, dentro do proxecto da obra completa de Amália Rodrigues (1920-1999), coordinado por Frederico Santiago.



[Fonte: www.lavozdegalicia.es]

Sem comentários:

Enviar um comentário