Francisco Rodríguez Adrados: Mestre de filólogos e valedor de linguas clásicas

Falece aos 98 anos o académico e intelectual tras unha longa e fecunda vida cultural

 

O académico Rodríguez Adrados

Por ROBERTO JIMÉNEZ

Mestre de filólogos, creador dunha escola de helenistas e firme valedor das humanidades desde o estudo das linguas clásicas, Francisco Rodríguez Adrados despediu este luns aos 98 anos unha longa, intensa e fecunda vida intelectual que abarca desde a posguerra ata a globalización.

Foi posiblemente o último elo da frutífera xeración de filólogos xurdidos durante a España de posguerra que, xunto a Emilio Alarcos, Manuel Alvar, Fernando Lázaro Carreter e Luis Michelena, contribuíu entre outros a purificar a atmosfera dunha Universidade sometida entón a depuracións e chalaneos.

Nacido en Salamanca en 1922, Rodríguez Adrados formouse na súa Universidade como séculos antes o fixese Antonio de Nebrija, autor da primeira Gramática da Lingua Española e como el lingüista, docente, tradutor e precursor no seu caso da toma de conciencia sobre a transcendencia das linguas clásicas. En 1991 ocupou a cadeira de brazos d na Real Academia Española. Rodríguez Adrados descubriu no laboratorio do seu erudición e tenacidade investigadoras, vétaa grega da lingua española, da que trazou o mapa do seu xenoma en textos de relevancia como Estudos sobre o léxico das fábulas esópicas (1948), nos seus inicios, ou Orixes da lírica grega (1976).

Moitos dos seus libros son consecuencia de estudos, traballos e investigacións sobre a semántica, sintaxe e semiología grega e indoeuropea, pero tamén da súa cultura, literatura e teatro para documentar a herdanza do español por parte de ambas as linguas. O gran proxecto da súa vida foi o Dicionario de Grego Clásico e Medieval, onde desembocaron todos os seus traballos nun inabarcable e magnífico proxecto auspiciado polo Consello Superior de Investigacións Científicas (CSIC).

[Imaxe: ESTEBAN COBO/EFE - fonte: www.lavozdegalicia.es]