Por MIGUEL LORENCI
«Si queremos que todo siga como está, é necesario que todo cambie». Giuseppe Tomasi dei Lampedusa (Palermo, 1896-Roma, 1957) escribiu esta sentenza hoxe universal no Gatopardo, unha das cimas da literatura do século XX. Cando o decadente aristócrata e narrador siciliano faleceu, a súa novela non tiña editor. Pero non tardaría en escalar ao cume da literatura, onde afianzou a súa posición de obra mestra. Seis décadas despois da súa dificultosa publicación Anagrama ofrece unha nova edición revisada na que algo cambia para que O Gatopardo siga sendo un clásico indiscutible.
Gioacchino
Lanza Tomasi, afillado do escritor, revisa a nova edición, que inclúe un
posfacio de Carlo Feltrinelli e algunhas das desesperadas cartas que
Lampedusa enviou a propios e estraños reclamando axuda para publicala tras o
rexeitamento inicial dos grandes editores italianos. As misivas,
que estiveron perdidas ata o ano 2000, foron rescatadas por Lanza Tomasi,
historiador e organizador da nova edición revisada que incorpora uns textos
que dan conta da sólida fe do autor na súa novela, grazas á cal se obrou o
milagre do seu triunfo póstumo.
Publicada en 1958, un ano despois da morte de Lampedusa, O Gatopardo mereceu
o Premio Strega e converteuse nunha obra imprescindible do canon novelístico
do século XX. Lampedusa faleceu o 23 de xullo de 1957, tras peregrinar por
un puñado de editoriais sen lograr que ningunha aceptase a súa novela.
Rexeitouna Mondadori, e días antes de morrer o frustrado autor recibiu a
carta de rexeitamento de Einaudi, o editor italiano supostamente con mais
olfacto para o talento literario. O Gatopardo, a súa única novela,
conta a vida do seu bisavó, Don Fabrizio, príncipe de Salina, orgulloso,
sensual e lúcido, patriarca da familia.
|
[Fonte: www.lavozdegalicia.es]
Sem comentários:
Enviar um comentário