Vargas Llosa presenta o seu novo libro como un xogo entre historia e ficción

O volume recolle os seus diálogos en Princeton sobre cinco das súas novelas de ton máis político

Por PACHO RODRÍGUEZ

Conversación na Catedral, Historia de Mayta, ¿Quen matou a Palomino Molero?, O peixe na auga e A festa da Chiba. Auténtico póker de ases de Mario Vargas Llosa (Arequipa, Perú, 1936) no que a súa destreza literaria campa ás súas anchas como alicerce sobre o que se sustenta Conversación en Princeton con Rubén Galo, libro editado polo selo Alfaguara e presentado onte en Madrid na Casa de América coa presenza dos dous protagonistas.

O libro é o resultado do que podería ser reordenar o curso que ditou o premio Nobel na Universidade de Princeton, Nova Jersey, no 2015. E que, polo que confirmaban ambos onte, foi un máis que zumento semestre no que durante tres horas á semana falábase da obra de Vargas Llosa, pero ante todo falábase e falábase de literatura. Nin un tuit polo medio... incluso se matizou onte, senón reflexión e paixón pola literatura. Así se mesturou ficción, historia, actualidade, pensamento, en definitiva, as vimbias que fixeron inmortal a escritura do autor peruano.

Mario Vargas Llosa apareceu así onte ilusionado ao recordar a experiencia, da que dixo que case aprendeu máis ela da súa obra que os alumnos, un grupo reducido de vinte alumnos e cinco oíntes. E con aspecto aínda estival, explicou que se tratou de que o tema fose a literatura e a política. «Sobre cinco novelas miñas que son máis políticas ou nas que a política é o tema central», adiantou o propio escritor.

Pero sobre a obra de Mario Vargas Llosa hai tanto espazo e tempo que sobrevoan, que o propio autor da cidade e os cans sinalou como clave «o interese por estudar as relacións entre a historia e a ficción». Aínda que, engadiu, como compromiso coa liberdade creativa, que «as novelas poden respectar a verdade ou tomarse liberdades nas que a imaxinación e a liberdade poden intervir».

Curiosidade por ler

Ademais de eloxiar a Galo como compañeiro destas conversacións, tamén destacou o seu traballo para darlle coherencia a todo o que pasou neses meses de encontros. O propio Rubén Galo, catedrático de Literatura Hispánica en Princeton, remarcou os encontros ante o que considerou como pór en valor «algo que está ameazado». E referíase soamente ao gusto e a curiosidade por ler: «A favor do tempo da lectura, do tempo de pensamento», matizou o académico. 

Por iso, nos títulos que deron base ao curso e agora ao libro, atópase o debate no que se move Vargas Llosa: «Ten a coherencia interna que fai máis instructiva a experiencia de confrontar a literatura coa historia», indicou o premio Nobel, para tamén subliñar que aínda que camiñen como inseparables hai espazos para que prevaleza a liberdade da ficción. Por iso, en Conversación en Princeton con Rubén Galo (Alfaguara) hai política, xornalismo, espírito crítico, actualidade, a aprendizaxe do oficio e ata certa chiscadela aos seus inicios como escritor precoz, poeta de doce anos. E o devandito: nunca a ritmo de tuit senón de conversación.  

[Imaxe: Benito Ordoñez - fonte: www.lavozdegalicia.es]