P76 Valorar la toponimia occitana
Aquel tròç de l’esquèma nos informa de la volontat de la region de far la correccion dels toponims escrits d’un marrit biais. Pensi a un giratòri de Montalban qu’indica: "Bonnefond / Fonneuve". Tot aquò es pas francés, nimai occitan pertant es oficial!
Caldriá legir Bonafont / Fontnèva (fòrma carcinòla normalizada de nòva). L’esquèma tracta de bilingüisme mai, dins aquel cas me demandi se cal vertadièrament gardar aquela cagada de Bonnefond e Fonneuve. Optarai pel tot en occitan. Un nom es un nom. An pas demadat als Delpeches de se tornar nommar Dupuy, o vesi pariu pels noms de lòcs.
Corregir los toponimes permet:
— de respetar la lenga en emplegant una grafia normalizada
— de conservar l’istòria locala
— de mostrat la varietat de la lenga (Pèg aquí, Puèg enlai, etc)
— de suscitar l’interès dels toristas e nòu-venguts
Lo problèma d’aqueste tròç de l’esquèma es, tornamai, que res es pas obligatòri...
Nos parlan de volontariat. O planhi perque l’introduccion tracta de regions que son a “recuperar” la toponimia. Esperavi legir que la region volguèsse qu’almens tots los vilatjons, vilas aguèsson lor panèls d’entrada e sortida en lenga nòstra, que siasguen corregit los nom.
Pensi a Bilhac que s’apelava Billac 2007. Emplegar la grafia occitana sembla doncas pas èsser un problèma per l’administracion francesa.
[Poblejat dins www.jornalet.com]
Sem comentários:
Enviar um comentário