quinta-feira, 14 de outubro de 2021

«Dostoievski», a biografía elaborada polo ensaísta e dramaturgo romanés Virgil Tanase

Edicións do Subsolo adiántase á celebración do bicentenario do nacemento do gran autor ruso, que se cumpre o 11 de novembro

Portada de la biografía escrita por Virgil Tanase. A la derecha, detalle del retrato de Dostoievski (1872) pintado por Vasili Perov.
Portada da biografía escrita por Virgil Tanase. Á dereita, detalle do retrato de Dostoievski (1872) pintado por Vasili Perov.

Escrito por H. J. P.

Que mellor catálogo para albergar a gran biografía Dostoievski elaborada polo ensaísta e dramaturgo romanés Virgil Tanase (Galati, 1945) que Edicións do Subsolo -Memorias do subsolo (1864) é unha das obras máis emblemáticas do autor dos irmáns Karamázov-. Un selo que, por certo, a finais do 2016, xa publicou as conferencias que no parisiense Théâtre du Vieux-Colombier ofreceu o escritor francés André Gide -ás que se engadían algúns artigos xornalísticos-, un dos grandes defensores e divulgadores en Europa da literatura do xenio ruso. A editora, Laura Claravall, é tamén a tradutora de ambos os títulos e anticipa -co libro de Tanase- a celebración do bicentenario do nacemento de Dostoievski, que se cumpre o próximo 11 de novembro, e o décimo aniversario do seu proxecto Edicións do Subsolo. Nunha concienciuda investigación, Tanase rastrexa ata o século XIV as posibles orixes tártaros do narrador e os curiosos avatares que balizan a vida dos seus devanceiros e familiares inmediatos, que oscilan entre a pertenza á nobreza máis próxima ao príncipe de Moscova e a ansiedade económica. Así de azarosa, contraditoria e atrabiliaria será igualmente a existencia de Dostoievski (Imperio ruso; Moscova, 1821-San Petersburgo, 1881), que en certa medida vai á vez do moi convulso tempo que lle tocou en sorte e que, non en menor grao, alimenta as historias que narrou. Ese coñecemento humano que atopa na súa exploración dos límites é o perfecto caldo de cultivo no que crecen as súas novelas, afectadas por veces, segundo moitos críticos -e algo que el mesmo admite-, dunha escritura desleixada, descoidada, apresurada. A súa prosa torturada parece medrar na desesperación e o sufrimento do propio autor, pero a potencia dramática do seu relato salva calquera falla, calquera déficit de estilo. Algo similar ocorre con esta biografía: a poderosa novela que compón supera todo obstáculo e titubeo.

 

[Fonte: www.lavozdegalicia.es]

Sem comentários:

Enviar um comentário