O selo Navona publica unha nova versión da novela de Thomas Mann debida a Itziar Hernández Xeonllo
Thomas Mann, na localidade francesa de Sanary-sur-Mer, na Costa azul, en 1933. Á dereita, portada da nova edición de «A morte en Venecia».Por H.J.P.
A lectura da morte en Venecia (1912) evoca con frecuencia o adagietto da Quinta sinfonía de Mahler que Luchino Visconti empregou na banda sonora da adaptación cinematográfica da novela (1971) que protagonizou marabillosamente Dirk Bogarde como o maduro compositor Gustav von Aschenbach que se namora naquela estancia vacacional do apolíneo adolescente polaco Tadzio, encarnado polo actor sueco Björn Andrésen —falouse a miúdo de que Miguel Bosé estivo a piques de facer o papel do raparigo obxecto de desexo prohibido, pero o seu pai, o toureiro Luis Miguel Dominguín, impediuno—.
Todo momento é óptimo para regresar sobre esta película, aínda que máis reincidencia, se cabe, merece o libro, unha delicia inflamada de melancolía, paixón crepuscular, languidez, beleza e decrepitud que é tamén unha celebración da decadente cidade das canles e da propia Europa de inicios do século XX. É por iso que é sempre motivo de celebración unha nova tradución ao castelán do texto de Mann, como a de Itziar Hernández Xeonllo que serve a edición do selo barcelonés Navona nun cómodo formato de peto que é toda unha invitación ao pracer da lectura. Imprescindible.
[Fonte: www.lavozdegalicia.es]
Sem comentários:
Enviar um comentário