Legir coma aisina per aprene e valorizar la lenga

Lo clubs de lectura son de vertadièrs espacis de sociabilitat ont la lenga se viu pas solament coma objècte d’estudi, mas coma instrument de comunicacion autentica 

Per Dolors Català e Esther Lucea

Del 17 al 19 de novembre, l’Universitat de Bordèu aculhiguèt un collòqui dedicat a las lengas minorizadas. Demest las comunicacions presentadas, Dolors Català e Esther Lucea, presidenta del CAÒC, prepausèron una intervencion entitolada: “Un Club de Lectura occitan en Catalonha: un espaci per far viure la lenga”.

Dins lor presentacion, situèron d’en primièr lo contèxt actual de l’occitan en Catalonha, abans d’analisar lo ròtle essencial dels clubs de lectura dins la vitalitat de las lengas minorizadas. Segon elas, aqueles clubs son de vertadièrs espacis de sociabilitat ont la lenga se viu pas solament coma objècte d’estudi, mas coma instrument de comunicacion autentica.

Dins un encastre informal e convivial, los participants pòdon legir, discutir e crear de ligams personals en lenga, çò que permet de passar de l’aprendissatge teoric a l’usatge real. Aquela practica refortís a l’encòp la competéncia e l’identitat lingüistica, e fa descobrir una literatura sovent invisibilizada, mas d’una granda riquesa culturala.

Las doas representantas expliquèron tanben la naissença e l’evolucion del projècte: en tres ans de vida, lo club a organizat vint sesilhas, ont s’es legit un vintenat d’òbras escrichas en cinc variantas màgers de l’occitan (lengadocian, gascon, gascon aranés, provençal e lemosin). Tre lo començament del projècte, i a participat lo grand expèrt en literatura occitana, Jaume Figueras, qu’ajuda a causir las lecturas e balha lo contengut literari a las sesilhas. Amb lo temps, lo club es vengut mai qu’un simple espaci cultural: es un motor de transmission lingüistica, un agent de dinamizacion sociolingüistica e una plan bona aisina per far conéisser la literatura occitana.

Segon lor analisi, lo club atenh de publics fòrça divèrses: d’estudiants, de catalans que son a aprene l’occitan, e tanben d’occitans que vòlon retrobar o partejar las lecturas dins lor lenga. Aital, fòrça participants an restablit lo plaser de legir e lo plaser de parlar en occitan, dos elements indispensables per desliurar la lenga d’una percepcion estrictament escolara.

Aquelas sesilhas del Club de Lectura se son completadas de comptes renduts, de vidèos e d’un acompanhament lingüistic que permeton als participants de melhorar lor occitan e de comprene mai finament la diversitat de las variantas. Legir aquelas òbras —de còps aisidas, de còps mai escarpadas— es totjorn estat una font d’aprendissatge collectiu.

Per la còla del Club de Lectura del CAOC, aquela curiositat renovelada e aquel progrès partejat representan la vertadièra reüssida del club. En conclusion, soslinhan una idèa centrala: per far viure una lenga minorizada, sufís pas de corses o de teoria; cal d’espacis de plaser, de vida e de creativitat.

Un club de lectura es exactament aquò: un luòc ont la lenga respira, circula e s’afortís.

[Sorsa: www.jornalet.com]