O arxentino Hugo Mujica gaña o Premio

Logrouno co libro «As follas, a brisa, e a luz danza as sombras» que propón «unha experiencia lírica de absoluta pureza que se integra no que podería definirse como unha meditación contemplativa»  

Hugo Mújica no seu paso polo ciclo Poetas Di(N)versos na Ágora no ano 2020 

O xurado do Premio Internacional de Poesía Fundación Loewe concedeu este martes o galardón desta XXXVIII edición ao poeta arxentino Hugo Mujica pola súa obra As follas, a brisa, e a luz danza as sombras. O fallo do Loewe de Poesía, un dos máis prestixiosos deste xénero, incluíu tamén o Premio á Creación Mozo, que recaeu en Leonor Pataki, polo seu libro Unha madeja de estambre.

O xurado de ambos os premios estivo presidido por Víctor García de la Concha e formado por Gioconda Belli, Antonio Colinas, Aurora Egido, Raquel Lanseros, María Negroni, Juan Antonio González Iglesias, Carmen Riera, Jaime Siles, Luis Antonio de Villena e Javier Velaza, gañador da anterior convocatoria.

Segundo o xurado, en palabras de Raquel Lanseros, As follas, a brisa, e a luz danza as sombras, de Hugo Mujica, propón «unha experiencia lírica de absoluta pureza que se integra no que podería definirse como unha meditación contemplativa». «Os poemas invitan á reflexión e a unha espiritualidade de orde non dogmático, tendendo pontes entre as concepcións oriental e occidental, entre a intuición poética e a racionalidade existencial», explicou.

«Cunha gran pureza verbal e unha musicalidade tenue que invita á calma interior —precisa Lanseros—, cada texto é figura visual e composición sonora, ofrecendo novas perspectivas en cada relectura». 

«Os símbolos, sempre esenciais, apuntan ao centro da natureza humana e invitan o asombro, á alegría de vivir e á vulnerabilidade do ser», engadiu. É, en palabras do xurado, «unha obra filosófica e meditativa, afastada do banal e do ornamental, que descansa sobre a coherencia da atención plena e da sabedoría».  

Hugo Mujica (Buenos Aires, 1942) é poeta, ensaísta, narrador e sacerdote. Está considerado o poeta do silencio. Despois de vivir a cultura e a contracultura en Nova York, onde foi artista plástico, pasouse ao lado do silencio e estivo sete anos practicando a meditación sen pronunciar palabra no mosteiro trapense de Getsemaní.

É autor de numerosos libros de poesía como Brasa branca, Para albergar unha ausencia ou Cando todo cala (Premio Casa de América en 2013). A súa poesía completa está encerrada en Do crear e o creado. Estudoso da obra de Heidegger, publicou varios ensaios sobre o filósofo alemán, A palabra inicial e Acenos cara ao aberto. 

Sobre o Premio á Creación Mozo, o xurado, en palabras de Jaime Siles, destaca que 'Unha madeja de estambre' é «un libro centrado, máis que nun tema, nun símbolo», o gato. 

Siles subliña, ademais, «o saber atopar na figura do gato, no seu corpo —feito para o sixilo—, a metáfora de todas as cousas que non deben nunca tocarse». Engade que a autora «domina o sentido da composición sen que decaia ningún poema», e que «a construción é excelente, con finais verdadeiramente brillantes».  

O Premio Loewe está dotado con 30.00 euros e a publicación do libro en Visor, mentres que o Premio á Creación Mozo implica 12.000 euros e a publicación do volume tamén en Visor.  

A esta convocatoria presentáronse 3.150 participantes de 45 países. Un 53% procede de Hispanoamérica, sendo Arxentina, México e Colombia, nesta orde, os países con maior índice de participación.   

En España, as provincias con maior número de obras presentadas son Madrid, Barcelona, Valencia e Sevilla; un 23% dos autores son menores de 33 anos e un total de 36 obras quedaron finalistas. 

 

[Imaxe:Eduardo Pérez - fonte: www.lavozdegalicia.es]